بررسی تأثیر میراگرهای الحاقی در پاسخ دینامیکی سازه‌های جداسازی‌شده‌ی لرزه‌یی تحت اثر زلزله‌های حوزه‌ی نزدیک و دور

جداسازی لرزه‌یی به‌منزله‌ی یک رویکرد نوین کنترل غیرفعال سازه قادر است به‌طور چشمگیری پاسخ سازه را در حرکات قوی زمین کاهش دهد. عملکرد این سیستم‌ها در زلزله‌های حوزه‌ی نزدیک، که حاوی شتاب‌هایی با محتوای بسامدی بالا و پالس‌های بلند هستند، با تردید روبرو است. به‌کارگیری میراگرهای ویسکوز در تراز جداسازی، یکی از راهکارهای ارائه‌شده برای بهبود عملکرد این سیستم‌ها در زلزله‌های حوزه‌ی نزدیک است. در این نوشتار، تأثیر مقادیر مختلف میرایی الحاقی از ۵٪ تا ۴۰٪ در سازه‌های جداسازی‌شده تحت زلزله‌های مختلف در نرم‌افزار A‌B‌A‌Q‌U‌S مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داده است که افزایش میرایی الحاقی در شتاب‌نگاشت‌های حوزه‌ی نزدیک، جابجایی تراز جداسازی را کاهش می‌دهد، اما سبب افزایش جابجایی نسبی طبقات و شتاب طبقات می‌شود. در حالی که افزایش میرایی الحاقی در تحلیل‌های تحت شتاب‌نگاشت‌های حوزه‌ی دور سبب کاهش جابجایی تراز جداسازی، جابجایی نسبی طبقات، و افزایش شتاب طبقات می‌شود.